Opisy Chorób Ziemniaków

Z punktu widzenia gospodarczego największy wpływ mają te choroby, które występują najpowszechniej i są przyczyną największych strat w plonach.

Zaraza ziemniaka występuje w największym nasileniu w latach ciepłych i wilgotnych, najczęściej w lipcu i sierpniu. Objawia się początkowo pojedynczymi, żółtym plamami na liściach, które brunatnieją, a następnie w całości zasychają. Również bulwy są zarażane przez zarodniki grzyba spłukiwane z liści do gleby. Zwalczanie zaraz y odbywa się przez przemienne stosowanie fungicydów, najpierw systemicznych, później kontaktowych.


Rizoktonioza atakuje kiełki ziemniaka przed wschodami roślin, powodując nierównomierność wschodów i powstanie miejsc pustych. Liście wierzchołkowe chorych roślin zwijają się, a u podstawy łodyg pojawia się obrączka w postaci białego nalotu. Zapobieganie chorobie polega na sadzeniu zdrowych bulw w ogrzaną glebę, zaprawianiu bulw środkami chemicznymi i usuwaniu chorych roślin w trakcie selekcji negatywnej.

Alternarioza rozwija się w wysokiej temperaturze i małej wilgotności, a występuje wcześniej niż zaraza ziemniaka. Objawia się ciemnobrunatnymi plamami na liściach i występowaniem tzw. twardej zgnilizny na bulwach. Zwalcza się ją sadząc zdrowe bulwy i stosując fungicydy tak jak przeciwko zarazie ziemniaka.

Czarna nóżka pojawia się w czasie wschodów i w pełni lata. Symptomami tej choroby jest czernienie i gnicie podstawy łodygi i szyjki korzeniowej. Gniją też korzenie, wskutek czego można łatwo chore pędy wyciągnąć z ziemni. Zniszczone części łodyg są czarne, tłuste, i mają zapach śledzi. Zainfekowane bulwy ulegają mokrej zgniliźnie. Zapobiega się czarnej nóżce sadząc zdrowe, nie krojone bulwy i przeprowadzając w czasie wegetacji kilkakrotną selekcję, podczas której należy usuwać porażone rośliny wraz z bulwą starą i młodymi.

Parch zwykły nasila się w latach gorących i suchych, w okresie wiązania bulw. Na młodych, rosnących bulwach tworzą się nieregularne lub zaokrąglone strupy o szorstkiej powierzchni. Należy stosować nawozy fizjologicznie kwaśne, unikać gleb zasadowych, a plantacje obsadzać zdrowymi sadzeniakami.

Wirus Y (smugowatość) jest występowanie podłużnych, brązowych smug na nerwach dolnej strony liści. Następnie smugi przechodzą na ogonki liściowe a później zasychają i zwisają.
Liściozwój liście zwijają się wzdłuż nerwu głównego ku górze i stają się szorstkie, skórzaste, łamliwe.

Wirusy S, X, M i A dają mniej wyraźne objawy i trudno je stwierdzić. Najczęściej chore rośliny ziemniak mają słabo lub silnie pomarszczoną blaszkę liściową z objawami mozaikowatości.